Voor de moelijke verplaatsing naar Halle-Gooik kwam Nijs terug, maar was Hoessein Abbou geschorst.
Van een studieronde is absoluut geen sprake, de thuisploeg grijpt ons onmiddellijk bij de keel en binnen de korste keren hebben ze er al enkele in het mandje liggen. Na een 5-tal minuten kan Knevels tegen scoren, maar bij elk balverlies gebeurt de omschakeling van de thuisploeg zo snel dat zij telkens in een man-meer situatie komen en deze straffen ze dan telkens vakkundig af. Naast een verschil in klasse, is er ook een duidelijk verschil in scherpte en gezonde agressieviteit. Tijdens de 1e helft maakt de thuisploeg ondanks hun meesterschap 5 fouten en wij slechts 2. We gaan dan ook al rusten met een 10-1 stand.
De 2e helft loopt iets beter voor ons, ook al omdat Halle-Gooik de voet van het gaspedaal haalt. Uiteindelijk slagen ze erin om nog 4x te scoren. Met een 14-1 eindstand tot gevolg.
Dat er een groot klasseverschil zou zijn wist iedereen, maar als er dan ook nog een gezonde aggressiviteit ontbreekt roep je alle onheil over je af en word je van het kastje naar de muur gespeeld. Ons verblijf in 1e klasse blijft spijtig genoeg beperkt tot 1 seizoen, maar volgend jaar zullen we trachten weer een ploeg tussen de lijnen te brengen die kan meestrijden voor de titel in tweede.